Hij is af. Eindelijk. En het was net zo leuk om te doen als ik al heel lang wist.
video
Ik kan mijn werkgeluk niet op. Wat me uiteindelijk op ‘aan’ zette was een bijeenkomst van collega-kunstenaars die behoefte hadden aan wat input en inspiratie voor de nieuwe groepsexpositie in het najaar. Of ik misschien aanstaande zondag wat uitleg wilde geven over creatieve technieken en wat oefeningen om je brein te trainen. Dat wilde ik niet. Niet in het weekend bedoel ik. Dus ik bood aan om mijn aandeel op video te zetten, dan kan het doorgaan zonder mij live erbij. En ik ben bezig met een cursus videomarketing, dus moet ik toch zoveel mogelijk oefenen. Ik werk graag met concrete aanleidingen, zeker als op die manier één en ander bij elkaar komt.
Van het één kwam dus het ander. Vandaag maak ik dan zomaar af wat ik al heel lang van plan was: een diavoorstelling van ‘zeg de kleur, niet het woord’, een breinoefening met gekleurde woorden die ik al in veel trainingen hebt gebruikt en eigenlijk altijd een succes is.
Bob Dylan
‘Zeg de kleur, niet het woord’ heb ik ooit geleerd in mijn jaaropleiding als creatief loopbaancoach. Het traint de samenwerking tussen je beide hersenhelften en je kunt ‘m ook als energizer gebruiken. Ik had er al eens een in postervorm gemaakt, ik heb meerdere -wat knullige- dia’s als onderdeel van presentaties creatieve technieken. Vorig jaar probeerde ik een Bob Dylan-variant met losse kaarten die ik kan laten vallen.
Nooit kwam ik toe aan het maken van de diapresentatie-variant. Terwijl ik er toch vele voordelen in zag. Je kunt het online aanbieden, je kunt ermee variëren in snelheid om te oefenen, je kunt simpel nog vele subvarianten maken. Dat te weten hielp niet. Het bleef er steeds maar niet van komen. Ik zag het wel voor me, wist ook hoe ik het kon maken, maar ik maakte het niet.
En nu is ie dus klaar. Zomaar. Zondag is de première.
En ik realiseer me voor de zoveelste keer dat ik als kunstenaar het beste gedij als ik een opdracht of uitnodiging krijg. Niet eens zozeer omdat er dan tijdsdruk op zit. Het is eerder dat ik dan verbinding kan maken met de ontvanger. Ik als schepper zie van alles voor me, maar het komt pas goed in de vorm als ik de ontvanger erbij in beeld heb.
verbinding als motor
Dat was een van de redenen waarom ik voor mijn kunstwerken alleen nog in opdracht werk met de materialen uit de omgeving van de opdrachtgever. En nu merk ik dat het ook geldt voor mijn aanbod in trainingen en reflectieprogramma’s: verbinding is voor mij een belangrijke motor in mijn creatieve proces.
En dat is tegelijk het lastige. Ik begrijp heel goed dat een potentiële klant eerst moet weten wat ik in de aanbieding heb voordat deze tot actie overgaat. Maar ik merk elke keer dat het zoveel gemakkelijker en rijker wordt als ik vanaf het eerste moment al de verbinding heb met de uiteindelijke ontvanger. Rijker niet alleen in de zin van kwaliteit en effectiviteit, maar ook in werkplezier voor mij.
doe mij een lol
Dus mocht je nog aarzelen om iets te vragen of voor te leggen, doe me een lol en wacht alsjeblieft niet op mij. Je maakt mij creatiever en productiever met je vraag, en wie weet komt er door jouw verzoek weer zo’n leuk project in de vorm.
en nu? langer wachten?
Na de première ga ik de presentatie online zetten als gratis voorproefje om kennis te maken met mijn aanbod rond de kunst van natuurlijk vernieuwen. Wil je niet zolang wachten en maandag meteen deze oefening in breinfitness kunnen doen? Zet dan even ‘dit is rood’ in je commentaar en stuur me je mailadres in een persoonlijk bericht, dan stuur ik het je toe.